Tairua - Whitianga

Gisteren hebben wij een boottocht naar Cathedral Cave geboekt. Voor die van 16.00 uur. Krijgen wij vanmorgen een mailtje dat het weer mogelijk roet in het eten kan strooien en of wij ook om 13.00 uur kunnen? Dat kan wel want het is ‘maar’ 33 km van T naar W. Omdat wij vroeg wakker zijn besluiten wij de boel dan ook maar op te pakken zodat wij om 7.15 op de fiets zitten. Zijn wij zekers op tijd in W. Wij laten Tairua achter ons. Best een mooi gebied waar wij de afgelopen dagen doorheen zijn gefietst. Kiwiland, koeienland, stranden en mooie plaatsen. Het kon minder.De eerste kilometers zijn om erin te komen want na het eerste vals plat stuk begint de klim die ons brengt tot een max hoogte van 220 meter. Lijkt niet veel, is het ook niet, maar het remt wel af. Gelukkig is het een ‘vlakke’ klim, dus geen belachelijke s tijgingspercentage. En het verkeer is niet te druk en houdt goed rekening met ons trage- slingerende fietsers. Best wel vreemd als je van elke Kiwi die je spreekt hoort dat het verkeer een ramp is. Kijken ze wel eens in de (achteruitkijk)spiegel? Bij 18 km zitten wij op de splitsing van ‘SH 2’ en de weg naar de Hot Water Beach. Een zeer toeristische trekpleister. Bij laag water een gat op het strand graven en dan zitten. Het gat vult zich met heet water en zo heb je plezier. Wij hebben besloten Cathedral Cove te bekijken. Met een boottochtje dus. 

Om 9.45 zijn wij al in Whitianga. Aan het eind zat nog een nabrander van een klim. Vanaf km 18 gaat het op en neer. Een lange beklimming is minder vermoeiend dan deze korte klimmetjes. Je komt net niet in je ritme. Even met het pontje over bij Whitianga en een telefoontje plegen met de organisatie van de boottocht. Ohh.., zijn jullie er al. Jullie hebben net de eerste boottocht gemist. Maar die zat ook vol. Zal ik jullie bij die van 13.00 indelen? Uiteraard lijkt ons dat een prima plan. 

Tot die tijd moeten wij door zien te konen. Ach terrasjes, leuk! Daar maken wij graag gebruik van. Om na een uur terraszitten ons motel op te zoeken. En aangezien Whitianga een klein dorp is met een nog kleinere kern, is het motel snel gevonden. Maar uiteraard zijn wij veel te vroeg. De kamer waar wij vannacht verblijven is nog niet klaar. Over een uurtje pas. Allé, dan maar boodschappen doen. Het is wat als je tijd teveel hebt! Het uurtje wordt drie kwartier en dan mogen wij in onze kamer. Even snel douchen en omkleden en dan naar de boot.

En dat was een succes’ op de Zwitserse medereisgenoten na. Wij zaten voorin de boot met een ander stel. Jongelui uit Zwitserland. Wat een aandachttrekkend, aanstellerig wicht! Klaar dat is er uit en daar laat ik het bij. 

De boottocht was super. Vanaf het water heb je uiteraard een heel andere kijk op al het natuurschoon dat NZ hier biedt. Heel, heel mooi. Een leuke uitleg erbij van onze personal steward maakt heel wat duidelijk. Maar ook weer niet. Op driekwart van de tocht mogen de deelnemers die daarvoor voelen een kwartiertje snorkelen. Zo zie je ook wat zich in het water afspeelt. Ook heel mooi. Grote ‘snappers’ zwemmen lekker om je heen. Je mag ze niet vangen want het is een onderwater natuurreservaat. Niet dat ze zich laten vangen door zo’n niet aan water aangepast zoogdier maar toch. Het tochtje duurt ongeveer twee-en-een-half uur en dat is ook voldoende. Gelukkig hebben wij de 13.00 editie eraan, want het trekt aardig dicht en de wind aan. Even lekker onder de bui om het zout af te spoelen en dan zien wij voor vanmiddag en vanavond wel weer verder. Whitianga is een leuk stadje, dus misschien zit een terrasje vanavond er nog wel in. Morgen naar Thames. Een langere tocht met ook wat meer hoogtemeters. Wij reizen en variëren wat af deze zomer ehhh..., winter, nee toch zomer. Hoewel de kledingkeuze van de mensen die wij volgen op Strava in Nederland doet vermoeden dat het best fris is.