31-12-2017 met de bus van Whangarei naar Auckland

De laatste dag op het noordelijk schiereiland. Afstand camping - busstation nog geen 1,5 kilometer. Mooi op tijd stonden wij met vele anderen te wachten op het groene gevaar. Stipt op tijd was hij er. Fietsen onderin, bagage erbij en gaan. Er zaten natuurlijk al passagiers in en dan valt wel op hoe einzelgangerig backpackers zijn. Iedereen zit op een bank voor twee en dan het liefst aan het raam. Ik dacht altijd dat je gaat backpacken om mensen te leren kennen. Zal wel old school backpacken zijn. Iedereen heeft tegenwoordig de wereld in zijn hand en broekzak in de vorm van smartphone of tablet. En de ruim drie uur durende reis gebruik je en om een filmpje of serie te bekijken. Toch? 

Van de eindhalte naar ons verblijf is het maar een paar kilometer. Wij gebruiken de tijd nog even om onze opstaplocate voor morgen te zoeken. Een triest gebouwtje is wat rest van de ooit trotse Nieuw Zeelandse spoorwegen. Qua hoofdstation dan. Twee aan elkaar geschoven zeecontainers. En dan ook nog maar zeer beperkt open. Wel telefonisch of via mail bereikbaar. 

Ons verblijfsadres is slechts anderhalve kilometet (alweer) verwijderd van het ‘station’. Maar wel op een zeer steil stukje weg. Het ziet er van een afstandje nog wel aardig uit, maar eenmaal aangekomen zie je pas hoe veel achterstallig er is. Het beste zou zijn, met de huidige grondprijzen in Auckland, dit pand tegen de wereld te schuiven en nieuw bouwen. Maar dat zal wel niet gebeuren gezien de enorme toeloop van backpackers en andere toeristen. Ach er zijn bedden, douche en wc doen het en het is maar voor één nacht. Straks Auckland nog even in ivm oudjaar. De hele dag nog geen vuurwerk gehoord dus die traditie hebben de Hollandse immigranten niet door kunnen drukken. 

Gelukkig nieuwjaar allemaal.