Naar Gisborne

Vandaag stond de etappe naar Gisborne op de planning. Weer 100 km met maar één noemenswaardige bult. Ik vind het fietsen hier best pittig. Ging ook na de dag van gisteren met een knoop in de maag beginnen aan vandaag. Gisteren met de eigenaar van het motel afgesproken dat we om 7:30 wilden ontbijten, zodat we rond 8 uur ook op de fiets konden zitten. Maar wat we ook kwam, geen ontbijt. Grieco heeft nog 2x op de bel gedrukt. Het hele motel moet wel wakker zijn geworden, behalve de gastheer zelf. We hebben hem niet gezien. We hebben toen de broodjes die als lunch dienden maar als ontbijt verorbert. We zouden wel zien of er onderweg nog een nieuwe lunch te krijgen was. Net na achten stappen we op de fiets in de richting van Gisborne. Ik had de route al een aantal keren bestudeerd ivm hoogtes die getrotseerd moesten worden. Tis wel een dingetje die hoogtes. Maar vandaag zouden de eerste 35 km vlak zijn. Dan voel je je ook wel erg beetgenomen door Google Maps als toch blijkt dat even buiten Wairoa de weg met zo'n 10% omhoog gaat. Niet ver maar wel steil. Ik stap maar weer eens af en duw de fiets lopend naar boven. Grieco komt me tegemoet lopen en brengt mijn fiets naar boven. De rest van de eerste 35 km zijn iig wel vlak. Dat gaat dan ook in een gestaag tempo. Af en toe komt er een grote vrachtwagen voorbij. Maar over het algemeen geven ze ons de ruimte. Na de koffie begint de klim. Het is zwaar, erg zwaar. We spreken af dat er elke 100 mrt omhoog even gepauzeerd wordt. We moeten tot zo'n 600 mtr klimmen. Heel langzaam klim ik meter voor meter omhoog. Na de derde pauze staat er een auto met een leeg karretje er achter langs de weg. Ik denk, ik hoop, dat onze fietsen in dat karretje mogen en wij in de auto. En gelukkig ja, ze stonden op ons te wachten. Een oma met 2 kleindochters. De kleindochters vonden het zo zielig die twee ploeterende fietsers, of oma ze niet mee wilde nemen. En dat wou ze wel. Ze moest naar Gisborne. Inkopen doen voor de farm. Kwam dat even goed uit. Binnen een uur waren we in Gisborne waar we anders minstens nog wel 4 uur over zouden hebben gedaan. Eenmaal in Gisborne eerst maar een terrasje en dan op zoek naar de airbnb die we geboekt hadden. Deze ligt buiten de stad op een heuvel. We worden ontvangen door Mike. Zijn vrouw is er even niet. Iets met haar moeder ofzo. Ik zit nogal met het feit dat ik het hier erg zwaar fietaen vind en wil heel graag een auto huren fietsen er in doen en dan lekker verder karren met gemotoriseerd vervoer. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Tis vakantietijd en alle auto's waar onze fietsen evt in zouden passen zijn verhuurd. Ander alternatief is weer met de bus. Daar gaan we dan ook maar voor. Morgen is een dagje Gisborne en woensdag gaan we met de bus twee etappes verder naar Opotiki. Vanaf daar gaan we verder fietsen. De etappes zijn dan wat korter en de heuvels wat lager.