Kaitaia naar 90 miles beach

27 december: We moeten vroeg opstaan. De wekker is op vijf uur gezet. Om kwart voor zes willen we op de fiets zitten. Het is iets meer dan een uur fietsen naar het busstation en we worden om kwart over zeven geacht aanwezig te zijn. We hadden de route gisteren al gefietst. Alle heuvels en andere obstakels waren bekend. Gelukkig was het iets minder druk dan gisteren en konden we redelijk door fietsen. Eenmaal aangekomen bij de bus wordt er al druk bagage in het ruim gepakt. De busdriver wil als eerst onze fietsen in de bagageruim hebben. Zuinig als we zijn op onze fietsen doet Grieco dat zelf. Kan de chauffeur zich mooi bezig houden met de andere reizigers. Even na half acht vertrekt de bus. Tja en dan gebeurt er eigenlijk niet meer zo heel veel. De rit duurt tot half een. Onderweg is nog wel een koffiestop. In Kerikeri moeten we over naar een andere bus. We worden midden in Kerikeri gedropt. De buschauffeur gaat verder met de mededeling dat een andere bus ons oppikt en dat hij regelt dat de bagage incl onze fietsen overpakt in die andere bus. Dat voelt niet goed. Grieco doet dit liever zelf. Maar voor we het weten is hij weg. Met alles wat wij bij ons hebben. Een klein half uur later komt er inderdaad een andere bus, zeg maar busje met een aanhanger. De bus chauffeuse vinkt alle reizigers af. Als wij aan de beurt zijn zegt ze "You are from the bikes. We need help to put them in de trailer. The weels must be removed from the bikes and we don't have the gear for that". Gelukkig maar denken wij. Want wij hebben dat wel bij ons. Tja een heel gepak maar uiteindelijk zit alle bagage in de aanhanger. Om tijd in te halen lijkt wel scheurt mevrouw over de weg richting Kaitaia. Ze kent de route maar toch het had van mij wel iets rustiger gemogen. Onderweg worden her en der reizigers gedropt. Na 2 uurtjes rijden zijn we dan in Kaitaia. Grieco neemt weer het voortouw om alles uit de aanhanger te halen. Om te voorkomen dat men begint te trekken aan van alles. En dan kunnen we gaan fietsen. Tis nog 20 km naar 90 miles beach. Het eerste stuk gaat over een drukke weg. Goed links blijven rijden en achter elkaar. Na zo'n 10 km slaan we links af een autoluwe straat in. Met het begin van deze straat is niks mis. Het enige, het waait nogal. Maar dat kennen we wel. En dan is er een bocht naar links en gaat het steil omhoog met wind tegen. Ik val stil, moet afstappen en lopend naar boven. Dit was nog niet alles. Toen kwam er grind. En ik en grind dat werkt niet. Bang als ik ben voor grind schiet ik lichtelijk in de stress. Blijven trappen en het stuur vast houden. Toch maar een voet los. Ik rijd nog liever langs een drukke weg dan door dat losse grind. Het laatste stuk gaat weer over asfalt. Op de camping aangekomen is het eerste wat de mevrouw achter de balie zegt. Alles is vol. Maar wij hebben thuis al een cabin gereserveerd op deze camping. Dus.... De camping met alles wat er bij hoort staat te koop. De huidige beheerders hebben het opgegeven om de boel te onderhouden. En dat zie. Morgen doen we een toer naar Cape Reinga met heel veel anderen. Zouden wel 120 gasten meegaan. Dat wordt minstens drie bussen. We gaan het zien.

Tot morgen.