Phitsanulok

Na een verblijf in een luxe resort met heerlijk eten en een park voor ons zelf (bijna) vanmorgen laat ontbeten voor ons doen. Nog even gekletst met het Engelse stel dat in Thailand is om birds te watchen. Ze moesten anderhalf uur op hun diner wachten. Maar toen was de chicken gevangen en konden ze aan de dis. Maar het smaakte goed en er was verder toch weinig vertier.
Daarna nog even bij de olifanten gekeken. Ze stonden te bedelen om voer. Leken daar erg op geconditioneerd. Maar goed, zo leken in ieder geval goed verzorgd. Daarna het vervolg op de fiets. Via de snelweg naar Phitsanulok. Het gaat eigenlijk alleen maar heuvelaf. Ook wel lekker na gisteren. Bij de eerste 'supermarkt' kopen wij een paar liter water en krijgen wij een schoondochter aangeboden! Moeders vindt het blijkbaar tijd dat ze aan de man komt. Tis wel een leuk kind om te zien. Maar onze jongens hebben verkering. De mening van de dochter telt blijkbaar niet. Na het nemen van foto's vervolgen we onze weg.
Wij worden weer vriendelijk toegezwaaid en toegelachen. Wij proberen een locale lekkernij, zoete rijst met donkere pitjes, kunnen ook insecten zijn, in een bamboe koker. Smaakt eigenlijk ook wel goed.
Hoe dichter wij bij ons eindbestemming van vandaag komen, des te drukker het wordt. Wij rijden niet voor niets op highway nummer 12. Echt van alles maakt gebruik van de snelweg. Van voetgangers tot zwaar vrachtverkeer. Af en toe een waarschuwingsbord dat ook koeien kunnen ovrrsteken. Hier kan veel. Heel veel.
De tocht eindigt in het centrum van een warm Phitsanulok. Lekker douchen en vanmiddag cultuur snuiven. Oftewel een halve rustdag.
In de middag zijn wij de stad in geweest naar een zeer druk bezochte tempel. Indrukwekkend veel bling bling. Daarna nog even terug naar het hotel. Het is immers een halve rustdag. In de avond naar de aanbevolen avondmarkt. Maar voor we er zijn treffen wij de twee Duitse fietsers weer en drinken gezellig een biertje met ze. Wij doen ze wat tips aan de hand voor de trip die zij nog willen maken in Laos. Na een uurtje nemen wij gebroederlijk afscheid. Het blijkt dat Herman uit Ost-Friesland stamt. En dan kűnj gewoon dialect proatn. Had dat eerder gezegd. Wij schuiven aan bij een restaurant waar veel goede recensies in het menu zijn gevoegd. Ook van Nederlandse gasten. Eerlijk gezegd vond ik het eten gisterenavond beter. Maar dan heb ik het wel over een resort. En dit is een ordinaire eettent. Haha. Het eten was best goed!
Oat moan!