naar Sukhothai

Vandaag zonder ontbijt vertrokken. Volgens de Duitsers kun je heel goed ontbijten bij een 7 eleven supermarkt. Wij eentje opgezocht en naar binnen. Nou dat was niet wat. Een kleine tosti voor relatief veel geld. We kijken wel verder. We hebben nog banaantjes dus eerst ieder 2 banaantjes en zien dat we de stad uitkomen. Met behulp van gps komen via achteraf straatjes op de weg waar we langs moeten.en daar is op de hoek een koffietentje die net open gaat. Mevrouw heeft ook broodjes. Dus ieder 3 broodjes met jam en een kop warme koffie. Heerlijk. Wat ook langzaam gewoon begint te worden is dat ze met ons op de foto willen. Dus moeder en dochter tussen ons in bij de fietsen en zoonlief mag de foto maken. Even facebook naam uitgewisseld en vriendelijk zwaaien en we gaan op weg. De eerste 20 km gaan nog langs een snelweg. En dan hebben we eindelijk een straat te pakken die wat rustiger is qua verkeer. We fietsen in een rustig gestaag tempo door het vlakke landschap. De boeren zijn aan het werk. Menig mens loopt in een bike for dad t shirt. Vandaag is in deze hoek van Thailand het Bike for dad fiets festijn. De mensen blijven vriendelijk zwaaien en roepen dus wij zwaaien en roepen vriendelijk terug. Als we bij de lunch even kijken hoe ver we nog moeten, blijken we een eindje omgereden te hebben. De keuze is stukje terug en de juiste weg weer oppakken. Is wat meer km s of toch weer over de snelweg. Wij kiezen de eerste optie. Het parcours is vlak en het gaat vrij gemakkelijk dan maar wat meer km s. Onderweg zien we nog een opstelling met fietsen die kunnen dienen als spinbike. Grieco moet dit even proberen. Het werkt. Even verder komen we de Duitsers ( met e bike) achterop. Stukje met hun opgefietst. Bij een soort van dokterspost zien we fitnessapparatuur staan. Ook die maar even uitgeprobeerd. De apparaten piepen en kraken meer dan wij, moet ik heel eerlijk zeggen. Maar ach tis afleiding tijdens deze nogal saaie tocht. Hoe dichter bij we bij Sukhothai komen hoe meer auto's we zien met fietsen erop. En steeds meer mensen in blauw gele t shirts. En dan ineens staan we tegenover ze. De straat die wij in willen rijden staat helemaal vol met fietsers in het geel blauw. Er staat politie ( in korte broek met lange sokken) het verkeer te regelen. Wij mogen gewoon langs de hele meute. We worden ingehaald als of we de tour de France hebben gefietst. Iedereen is vrolijk en lacht en zwaait. Politieagent (in korte broek) wil ook graag even met me op de foto. Nou dat kan. Ben er inmiddels aan gewend. Arm om zn schouder en lachen. De stoet zal om drie uur vertrekken. We gaan eerst maar even op zoek naar het geusthouse. Even lekker douchen en relaxen en dan terug naar de stad. Als we door de hoofdstraat fietsen staan er heel veel mensen langs de kant. Dus daar gaat wat gebeuren. Wij zijn er ook maar bij gaan staan. Nieuwsgierig als we zijn. En dan komt de eerste politieauto en nog een. En dan fietsers, heel veel fietsers. Denk dat we er wel minstens een half uur hebben gestaan en ze bleven maar komen die fietsers. Duizenden. Conclusie: Ze hebben hier dus toch wel fietsen ondanks dat we er niet veel tegen komen.