Sukothai naar Thung Saliam

Van Sukothai naar de historische stad Sukothai is 11 kilometer. Die afstand en terug reden ongeveer 7000 deelnemers in Sukothai in de 'bike for dad' day. Wij hebben gisterenavond nog even in het centrum van Sukothai gewandeld en het was er gezellig druk. Groepje fietsers die bleven hangen na het uitfietsen van deze loodzware inspanning ;-). Daarna nog even in het restaurant van ons hotel tv gekeken naar deze gekte in Thailand. Vandaag was van al die fietsers al niets meer te merken. Tuktuk, scooter, pick-up, bus en alle andere gemotoriseerde vervoermiddelen hadden weer de overhand. Na een knuffel voor Jamie en een vriendelijke glimlach van één van de eigenaressen van het hotel zijn wij vertrokken naar Thung Saliam. De eigenaresse was gisteren jarig en zij vond zelf dat het laatste biertje er één teveel was. Maar ze kon nig wel een ontbijtje in elkaar draaien. En dat smaakte prima. Aangezien wij toch richting de historische stad fietsen, knopen wij er ook gelijk maar een bezoekje aan vast. Waar lijkt het op? Ooit in Griekenland geweest met al die ruïnes van tempels en gebouwen? Daarop dus maar dan met een boeddhistische insteek. Wel interessant om even bij stil te staan. De eerste kilometers gaan via drukke wegen door vlak land. Zeg maar de veenkoloniën van Thailand. Niet boeiend dus. En heb je eindelijk een adres gevonden waar schijnbaar koffie geschonken wordt, is er geen mens te bekennen. Op naar een volgende locatie dan maar. En blijkt die er niet te zijn. Ja, wel een standje waar koude koffie wordt verkocht. Zijn ze hier gek op. Maar mevrouw herinnert zich plotseling dat ze nog nescafé heeft. Ook goed. Het lijkt op koffie, smaakt naar koffie, zal het ook wel koffie ziin. Toch? Als wij willen afrekenen zien wij nog een trosje bananen liggen. En ja, die zijn te koop. Voor de lieve som van 30 bath hebben wij vandaag koffie en fruit gescoord. Na de koffiestop geeft de navigatie aan dat wij naar links moeten. Goede keuze van Garmie. Wij rijden nu op een hele rustige goed onderhouden weg.er zijn wel een paar gedeelten wat minder, maar over het algemeen geen klagen. De omgeving doet ook iets vrolijker aan. Meer afwisseling. Landbouw is ook in deze streken de belangrijkste activiteit. Rijst, agaven, suikerriet en andere gewassen die ons niet bekend zijn. Vooral rijst natuurlijk. Met shovel wordt het op grote betonnen platen uitgestrooid om daar te drogen. Maar je ziet ook keuterboertjes die de halmen met een stok leegslaan en de korrels in de wanne scheiden van het kaf en stof. Je vraagt je af hoe deze keuterboertjes rondkomen van het kleine beetje opbrengst dat hun land produceert. En dan is onze eindbestemming rond de klok van twee in zicht. Het hotel werd aangeraden door fietsers die deze route ook hebben gereden. Wij staan ervoor en kijken elkaar aan..... Mmmm. ..toch maar even verder kijken naar dat resort waar wij niet konden boeken bij twee bookingssites. Het is een kleine vier kilometer buiten de stad, dus goed te doen
Als wij aankomen zien wij een leuk parkjee met een tiental huisjes. .De medewerkster/eigenaresse is een vriendelijke dame. Ze spreekt een paar woorden Engels, dus er valt mee te communiceren. Aangezien wij niet meer konden boeken, denken wij een vol huis aan te treffen. Niets is minder waar. Wij zijn de enige gasten. Het is slapjes in de branche, zegt onze gastvrouw. En van de ene nacht die wij hier verblijven wordt zij natuurlijk ook niet rijk. De prijs voor een overnachting in de bungalow is 500 bath. Spotgoedkoop natuurlijk. En omdat er geen gasten zijn is er ook geen kok. Wij willen natuurlijk nog wel wat eten en vragen naar de mogelijkheden. Onze gastvrouw wil ons wel brengen en halen met de auto. Maar wij mogen ook gerust haar scooter lenen. Geen probleem. Denk dat wij dat laatste maar gaan doen straks. Nog vier dagen fietsen met etappes van tegen de 65/70 km en dan staan wij weer aan de poorten van Chiang Mai. Daar waar het begonnen is. Maar eerst nog een paar heuvels bedwingen.